فریدون پوررضا در سوم مهرماه سال 1311 در شهر لشت‌نشا در استان گیلان چشم به جهان گشود. وی موسیقی را نزد اساتید برجسته‌ای همچون یونس دردشتی، سعادتمند قمی و غلامحسین بنان آموخت. زنده‌یاد پوررضا از سال 1350 همکاری با صدا و سیما را آغاز کرد.
وی در سال ۱۳۷۹ تیتراژ و متن سریال پس از باران را اجرا و یک سال بعد مقام اول موسیقی در فیلم و سریال‌های کشور را از آن خود کرد. زنده‌یاد پوررضا پیش از این درباره موسیقی مجموعه تلویزیونی “پس از باران” گفته بود: آن زمانی که من “پس از باران” را خواندم این صدا فریاد جوامع شهرزده هم بود. این فریاد علیه کسانی بود که بر سر ما خراب شدند و موسیقی محلی ما را از بین بردند. من گیلانی هستم و افتخار می‌کنم که گیلانی هم هستم. مثل کسی هستم که از بوی ریحان مست می‌شود و از شنیدن صدای گیلک، دنیا را دریافت می‌کند. شعری که آن‌را می‌فهمم و بعد آن را می‌خوانم. اینگونه بود که این شعر را از دروازه دل‌ها عبور دادم و توانستم شهری و غیر شهری را جذب این شعر کنم. البته کلمات این شعر را کمتر کسی متوجه می‌شد، حتی گیلانی از خود اهالی دشت هم برخی از این کلمات را متوجه نمی‌شدند، اما با اینکه کمتر کسی معنای شعر را متوجه می‌شد اما این سوز و آه ترانه خیلی از مردم را در شهرها و روستاها پای تلویزیون کشانید.
این هنرمند فقید عرصه موسیقی برداشتی متفاوت از موسیقی فولکلور ارائه داده است. او از ملودی‌های دیلمان، گالش و گیلک در این راه استفاده کرد و با تحقیق در زمینه ء موسیقی، بسیاری از ظرفیت‌های موسیقی گیلان را رشد داد و به گیلان و ایران معرفی نمود.
مزدک ضیایی از شاگردان زنده‌یاد فریدون پوررضا که در بسیاری از کنسرت‌های داخلی و خارجی وی را همراهی کرده بود درباره وضعیت جسمانی زنده‌یاد پوررضا در ماه‌های اخیر به خبرنگار مهر گفت: استاد پوررضا سال‌ها بیماری تنفسی مزمن داشتند و به دلیل شدت بیماری در یک سال اخیر هیچ اجرایی نداشتند. در شش‌ماه گذشته هم استاد پوررضا ممنوع الملاقات بودند و چند بار در بیمارستان بستری شدند.
وی یادآور شد: آخرین اجرای استاد پوررضا در برنامه شب موسیقی گیلان در تابستان 87 در تالار وحدت بود. متأسفانه استاد پوررضا صبح روز چهارشنبه 23 فروردین‌ماه بر اثر بیماری تنفسی چشم از جهان فروبستند.