تهیه‌کننده مجموعه تلویزیونی «در مسیر زاینده‌رود» ضمن اشاره به اینکه لهجه بازیگران این مجموعه تلویزیونی بدآموزی ندارد، تاکید کرده در این مجموعه سعی شده تقابل «لمپنیسم» و «فرهنگ» به تصویر درآید.
«اسماعیل عفیفه»، تهیه‌کننده مجموعه تلویزیونی «در مسیر زاینده‌رود» در پاسخ به این سئوال که این سریال در قسمت اول و دوم به نظر می‌رسید قصه شیرینی دارد، اما از قسمت سوم به بعد ماجرا شکل دیگری پیدا کرد، گفته: به هر حال این هم تکنیک است و با توجه به اینکه اتفاقات در اصفهان رخ می‌دهد شاید به همین دلیل احساس کردید که قصه مجموعه باید شیرین باشد. ما تلاش کردیم زندگی یک فوتبالیست در تهران و یک خانواده معمولی را در اصفهان به موازات هم پیش ببریم که هر کدام از آنها با مسائل مختلف روبرو هستند. وی در ادامه افزوده: در واقع پرداخت به تفاوت‌های این دو خانواده برایمان مهم بود و سعی کردیم شخصیت‌پردازی صحیح دربیاید تا به هدف خود برسیم. البته چون تعداد زیادی از قسمت‌های مجموعه مانده من نمی‌توانم زیاد وارد جزییات شوم، اما در مجموع گروه تلاش کردند تا اثر جذابی تهیه شود و موضوع‌هایی که مطرح می‌شود در ذهن مخاطب چالش برانگیز باشد.
این تهیه‌کننده درباره انتخاب شهر اصفهان بعنوان لوکیشن اصلی این سریال نیز توضیح داده: سریال‌های ما در تهران خلاصه شده و به همین دلیل فضاها هم به لحاظ بصری برای مخاطبان تکراری هستند. ما سعی کردیم مخاطب را از شهر تهران بجای دیگری ببریم، به همین دلیل اصفهان را انتخاب کردیم.
«عفیفه» همچنین یادآور شده: از سوی دیگر شهر اصفهان نماینده فرهنگ ایران است و به لحاظ بصری و زیباشناسی جذابیت‌های زیادی دارد. همچنین ما در مجموعه «در مسیر زاینده‌رود» نه تنها سعی کردیم نشاندهنده فرهنگ زیبای اصفهان باشیم، بلکه سعی کردیم تقابل لمپنیسم و فرهنگ را نشان دهیم. از سوی دیگر چون رشته فوتبال طرفداران زیادی دارد تلاش کردیم به مقوله اخلاق در این حوزه بپردازیم. به همین دلیل از «آرش برهانی» و «کریم باقری» بعنوان بازیگران بی‌حاشیه و با اخلاق در طول کار بهره بردیم تا معنی فتوت درک شود.
وی درباره اینکه چه مقدار از کار در اصفهان ضبط شده، نیز به مهر گفته: ما حول و حوش یک ماه در اصفهان بودیم و صحنه‌های خارجی و برخی لوکیشن‌های خاص را ضبط کردیم. البته لوکیشنی هم در تهران پیدا کردیم که معماری آن کاملا به خانه‌های اصفهانی نزدیک بود.
«عفیفه» در ادامه درباره انتخاب «علیرضا نادری» بعنوان نویسنده و «حسن فتحی» کارگردان که با آنها در «میوه ممنوعه» و «اشک‌ها و لبخندها» نیز همکاری کرده، اظهار داشته: طرح این سریال را «علیرضا نادری» پیشنهاد کرد و از سوی دیگر «علیرضا نادری» و «حسن فتحی» نویسنده و کارگردان توانایی هستند، وقتی افراد متبحر کنارم هستند، چرا باید ریسک کنم و فرد دیگری را انتخاب کنم. «میوه ممنوعه» و «اشک‌ها و لبخندها» تجربه خوبی بود و سعی کردم این تجربه را تکرار کنم.
«عفیفه» درباره موضع منفی که اکثر مسئولان اصفهان درباره لهجه اصفهانی در مجموعه «در مسیر زاینده‌رود» داشتند، نیز اظهار داشته: گرچه دوستان اعتراض زیادی داشتند، اما ما هم توجیه خودمان را داریم. در ابتدا باید این سئوال را پرسید که آیا باید در شهرستان‌ها کار کرد یا نه؟ مسلما اگر بخواهیم کار کنیم نمی‌توانیم فقط از بازیگران بومی استفاده کنیم و باید بازیگران تهران هم باشند، چراکه در اینصورت مثل آثار مراکز استان‌ها می‌شود که در حد متوسط است، چراکه آنها بیشتر از بازیگران بومی استفاده می‌کنند و ما قصد داشتیم کاری با استاندارد بالا بسازیم، گرچه اغلب بازیگران تهرانی هم ریشه شهرستانی دارند.
وی خاطرنشان ساخته: البته می‌پذیریم که لهجه‌ای که بازیگران مجموعه «در مسیر زاینده‌رود» دارند لهجه اصیل اصفهانی نیست، اما باید قبول کنید که ما در فرصت کم این مجموعه را ساختیم و زمان زیادی نداشتیم. البته اگرهم زمان داشتیم باز هم نمی‌توانستیم آن لهجه اصیل اصفهانی را داشته باشیم، چون این لهجه آهنگ خودش را دارد و جز اصفهانی‌ها فرد دیگری نمی‌تواند با همان آهنگ صحبت کند. قبول دارم بخاطر لهجه کمی مجموعه لطمه خورده، ولی بدآموزی ندارد و مردم با شخصیت‌ها ارتباط خوبی برقرار کردند. ما قصد داشتیم بیشتر فرهنگ اصفهان را به درستی نشان دهیم و امیدوارم مردم از این مجموعه لذت ببرند.
